மழைக்கிளியே ...

என்னவளை மனதில் நிறுத்தி ஏதேதோ எழுத முற்பட்டேன்; ஆனால், ஒரு வரிக்கு மிகுந்து என்னால் ஏதும் எழுத இயலவில்லை ! அந்த ஒரு வரியும் ஒரு சொல்லில் அடங்கி நிற்க ... அச்சொல்லையும் கீற மனமில்லாமல் எழுதுகோல் என் கையை நீங்கியது ... சிந்தையில் நின்ற அச்சொல் வேறொன்றுமில்லை ... என்னவளின் "பெயர்" தான் !! என் வறண்ட மனதிற்கு மழைக்காலம் காட்டியவளே ... ! என் இருண்ட வாழ்விற்கு வர்ணம் பூசியவளே ... !! என் பாலைமனம் படர்ந்த மலர்க்கொடியே ... ! என் நெஞ்சக்கிளை சேர்ந்த "மழைக்கிளியே" ... !!!

Wednesday, September 1, 2010

அறுபத்து மூன்றாம் அகவையில் சுதந்திர இந்தியா ...

இயற்கை இந்தியாவின் அன்றைய தேவை - சுதந்திரக் காற்று !
எந்திர இந்தியாவின் இன்றையத் தேவை - சுத்தமான காற்று !!

சுதந்திரக் காற்றை சுவாசிக்கும் சுதந்திரம் பறிபோகும் நிலையில் ...
சொந்த மண்ணில் முகம் மூடித் திரியும் மைந்தர்களாய் ...
...அன்றையத் தேவை நிறைவேறிய மகிழ்ச்சியில் இன்றைய இந்தியர்கள் ... :(

மழைக்கிளியே ...